Kamienica odbudowana po zniszczeniach w 1944 r., z wykorzystaniem zachowanych reliktów reprezentuje unikalne w skali Starego Miasta w Warszawie ocalałe z pożogi wojennej dekoracje - płaskorzeźbę kamienną z przedstawieniem lwa z połowy XVIII w. i malowidła Zofii Stryjeńskiej - słynne dziewczęta z dzbanami z 1928 r.

W ramach odbudowy Starego Miasta historyczne elementy wystroju poddano pracom konserwatorskim, a następnie wzbogacono o nowe sgraffito ornamentalne wg projektu Edmunda Burkego. Od strony ulicy Świętojańskiej dekoracja sgraffitowa została urozmaicona zegarem słonecznym wg projektu Tadeusza Przypkowskiego. W wyniku koncepcji kolorystycznej z lat 50. XX w oryginalną kolorystykę Stryjeńskiej przemalowano, co zmieniło żywą, charakterystyczną dla artystki barwę malowideł.

Na przestrzeni ostatnich 60 lat dekoracje malarskie i rzeźbiarskie zostały poddane zabiegom ratowniczym, które wpłynęły na stopniową zmianę kolorystyki, wyraźnie ją przyciemniając.

Ze względu na zły stan dekoracji: zniszczenia powłok malarskich i degradację tynku, Wspólnota Mieszkaniowa Rynek Starego Miasta 1, 3, 5, 7, 9/11, 13 zleciła badania, a następnie prace konserwatorskie na elewacji. Kompleksowa konserwacja elewacji kamienicy od strony Rynku Starego Miasta 13 i ul. Świętojańskiej, przeprowadzona w 2015 r., dzięki dotacji m.st. Warszawy w wysokości 368,000 zł (78% całości kosztów), umożliwiła odtworzenie pierwotnej kolorystyki dekoracji.